Αναγνώστες

Music

Bio

Ο Παναγιώτης ένα παιδί σαν όλα τα άλλα, είναι 17 χρονών απο την Κρήτη. Γράφει όμως ιστορίες με πηγή την ανεξάντλητη φαντασία του. Ως επι το πλείστον οι ιστορίες που θα διαβάσετε σε αυτό το blog είναι λίγο σκοτεινές. Ελπίζω να σας αρέσουν.

Photo

Photo

Tag Cloud

Από το Blogger.

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014


Pedophiliac



Έπαιζε με την κούκλα της όταν τον άκουσε να ανοίγει την ξύλινη πόρτα του σπιτιού τους.Τα μικρά  της χεράκια άρχισαν να τρέμουν από τρόμο αλλά συνέχιζε να παίζει με την κούκλα.Ήταν η μοναδική κούκλα που είχε.Της την είχε δώσει η μητέρα της πριν φύγει.Όταν έφυγε η μητέρα της τα πράγματα χειροτέρεψαν.Όταν ήταν αυτή εδώ κάποιες φορές την προστάτευε από τις ορέξεις του αλλά τώρα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.Προσευχόταν σιωπηλά να μην είχε όρεξη απόψε.Άκουγε τα βήματα του να κάνουν θόρυβο στο σαθρό ξύλινο πάτωμα.Τον άκουσε να φωνάζει το όνομα της με την απαίσια λεπτή φωνή του.Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια της.Δεν θα άντεχε να το περάσει ξανά αυτό.Σηκώθηκε πάνω αργά για να μην κάνει θόρυβο και κρύφτηκε πίσω από το παλιό γραφείο της που ήταν γεμάτο από παραμύθια που άρμοζαν στην ηλικία της.Πολλές φορές έπαιρνε θάρρος από αυτές τις ιστορίες διότι το καλό νικούσε πάντα εκεί.Αλλά είχε αρχίσει να χάνει τις ελπίδες της.Ξαφνικά είδε κάτι ασημένιο να αστράφτει λαμπερό στην μολυβοθήκη της.Ήταν ένα μικρό ψαλίδι που το χρησιμοποιούσε παλιότερα στις χειροτεχνίες τηςΤο άρπαξε σβέλτα και το έκρυψε στην τσέπη της πιτζάμας της.Τον άκουσε να πλησιάζει.Αλλά κάτι είχε αλλάξει.Αντί για βήματα,άκουγε συρσίματα και συριστούς ήχους.Είδε την πόρτα του μικρού της δωματίου να ανοίγει ορμητικά.Για μια στιγμή είδε αυτόν με την γνωστή μισητή φιγούρα του,το λεπτό ξερακιανό σώμα του και το αξύριστο μακρύ πρόσωπο του.Αλλά την επόμενη στιγμή τον είδε να αλλάζει,η λεπτή φιγούρα του άρχιζε να της θυμίζει ένα μακρύ φολιδωτό πλάσμα.Τα χέρια του άρχισαν να παραμορφώνονται και να καταλήγουν σε μακρυά κοφτερά νύχια.Το πρόσωπο είχε μακρύνει και είχε αποκτήσει μεγάλα δόντια και κόκκινα λαμπερά μάτια.Τώρα πια της θύμιζε τις ιστορίες στα παραμύθια που της είχε μάθει να διαβάζει η μητέρα της.Την είδε αμέσως στην κρυψώνα της και με έναν συριγμό άρχισε να την πλησιάζει.Αυτή ούρλιαξε εκκωφαντικά αλλά το πλάσμα συνέχισε,την έπιασε και την σήκωσε στον αέρα πετώντας την στο βρόμικο κρεβάτι της.Πόνεσε ιδιαίτερα στο πόδι της και για μια στιγμή αναρωτήθηκε γιατί.Ύστερα θυμήθηκε το ψαλίδι της.Το πλάσμα είχε ανέβει ήδη πάνω της.Έβγαλε το ψαλίδι από την τσέπη της αλλά τώρα το ένιωθε βαρύ.Τώρα της φαινόταν σαν ένα ξίφος από αυτά που έχουν οι γενναίοι ήρωες.Και αυτή πάντα ήθελε να γίνει ήρωας.Δεν ήθελε να γίνει ποτέ μια μαλθακή πριγκίπισσα.Σήκωσε το ξίφος και το κάρφωσε στο λαιμό του πλάσματος που τώρα άρχιζε να της θυμίζει ξάνα τον απαίσιο πατέρα της αναριγώντας ψάχνωντας για μια ανάσα μέσα στο αίμα που τον έβρεχνε.Συνέχιζε να τον τρυπάει πολλές φορες βάφοντας την μικρή πιτζάμα της κόκκινη.Σηκώθηκε από το κρεβάτι και άρχισε να τρέχει στην πόρτα του σκοτεινού σπιτιού ορμητικά και έτρεξε στον δρόμο μέσα στον νυχτερινό αέρα χαμογελώντας.
Read more...
separador

Categories

Followers